egoplamki

sztuka Dystansu. jedna mała paczuszka,,,

skompresowanej przestrzeni. rodzaj Zmiętej odległości mię-

dzy absolutnymi Obiektywami. - Co ty bierzesz? - pyta

mój Krasnal. (ten sam, który wychodzi od czasu do czasu

z mojej dymiącej na czerwono Głowy) - Nic nie biorę, sta-

ram się oddychać, tylko oddychać;

A ludzie Projektują zakrętki

ich buty Szurają na wycieraczkach. - nie Zaczynaj 

znowu z tymi

butami na wycieraczkach! - krzyczy na mnie mój Krasnal. 

cwany kur-

Dupel. wie. że jest tylko Moim alteR Ego i może powiedzieć

Wszystko. to ja będę Przeanalizowany. to mi Wymyślą nazwę

niekompatyBilności z Rzeczy-oczywistością. 

- brak ci Dystansu - kwituje Krasnal.

zaplata sobie warkoczyk

na brodzie jakby chciał mi powiedzieć. 

Że Nordowie go mieli. 

pokonali duży atlanTycki dystans

i zdobyli Jakiś jork. 

mało Kto Wie. że człowiek który wynalazł gondolę

miał na imię Gondolier. pochodził z dalekiego 

Układu odniesienia,,,

- co to Ma Być!? - Krasnal marszczy zakrzaczoną Brew - Jakiś

schizocentryczny Hyde Park?

- Nie. próbuję tworzyć. a ty mi Nie PomagGasz. nigDy mi nie

pomaGasz,,, chciaŁbym dostać pod drzwi. Jedną małą Paczuszkę

skompresowaneJ przestrzeni

Albo taką sondę Szybszą od światŁa - poleciałbym za Granice

Galaktyki i ujrzał w koŃcu - jak to napRawdę wyglĄda.

tymczasem

Wysuwam wąski Obiektyw”

nawet na Najdalszych gwiazdach. widzę Subiektywne 

Plamki.